Het bleek een bewogen jaar voor Jeff Hanselaer. Nochtans begon het allemaal veelbelovend, want Pur Boeuf werd opgemerkt door de culinaire kenners van de gerenommeerde magazines en gidsen. “We hadden zwaar geïnvesteerd, in glazen bijvoorbeeld en in een kaaskar, als gevolg van onze goede scores in de Gault&Millau en de vermelding in de Michelingids”, steekt Jeff van wal. “2020 kondigde zich aan als een topjaar. We stevenden zelfs af op een recordaantal couverts. En we werkten 80 à 90 uur per week. Tot donderdag 12 maart… Op vrijdag de dertiende moest alles dicht, terwijl ik net voor 1.000 euro aan hoppescheuten had liggen en bijna een ton gerijpt vlees. En plots moesten we die op een andere manier de deur uit werken. Ik zat met mijn vrienden en collega’s van Lijsterbes en Fleur de Lin in Zele samen. Ze dachten dat het misschien wel vrij snel zou overwaaien. Het is compleet anders uitgedraaid.”
Er werd overgeschakeld op take away tijdens de eerste periode dat de horeca noodgedwongen werd gesloten, met de bedoeling de besmettingscijfers naar beneden te halen. “Ik ben nooit in paniek geslagen. We zijn direct vlees beginnen te verkopen en hadden een take away”, verduidelijkt de chef. “Dat was genoeg om rond te komen tot we weer open mochten. In juni zagen we eventjes het licht aan het einde van de tunnel, want ook met anderhalve meter afstand tussen de gasten zat mijn zaak vol. Ik opende er een buitenbar bovenop, om zo veel mogelijk goed te maken, al wist ik dat die gemiste omzet nooit kon ingehaald worden. We waren na de eerste golf zeven op zeven open, al voelde ik aan mijn ellebogen dat het virus ook in het najaar lelijk huis zou houden. En dat bleek effectief te kloppen. We moesten nog een keer sluiten.”
Net als altijd haalde de gedrevenheid het van het negativisme. Pur Boeuf werd omgeturnd tot Friet Artistiek. “De boel werd inderdaad omgegooid en we gingen frieten bakken. Het was zoeken naar de juiste recepten voor de snacks, wat zorgde voor een soort teambuilding en nieuwe uitdaging. Het verzette onze gedachten. We waren even niet met het virus bezig. En na korte tijd merkten we al dat het aansloeg. We kregen al heel wat andere mensen over de vloer, die we misschien in normale tijden niet zouden zien. Dus dat betekent hopelijk dat als corona verslagen wordt we hen misschien wel mogen begroeten om een menu te komen degusteren. Het is helemaal iets anders en zo houden we het hoofd boven water. Ik heb tot nu altijd alles kunnen blijven betalen. Het was wat zoeken naar een systeem om het personeel aan de slag te houden en op het juiste moment verlof te laten nemen.”Zoals voor zovelen bracht de aanloop naar de feestdagen een sprankeltje hoop. “Mijn personeel was heel blij dat ze feestmenu’s konden maken. Ik voelde aan mijn team dat ze weer meer willen dan frituursnacks maken. Terecht ook wel, ze zijn meer gewoon. Ze konden voor de feestdagen opnieuw werken met coquilles en met kreeft. Het bleek alweer een goede tussenstap. De mensen willen van Kerstmis en Nieuwjaar duidelijk een feest maken. Dat merkten we aan de reservaties voor de afhaalgerechten.”
Het is bij het vleesrestaurant niet alsof de tijd bleef stille staan. Het maalt gewoon verder in het hoofd bij Jeff Hanselaer. Hij zit boordevol ideeën voor het nieuwe jaar, in de hoop dat de horeca snel weer helemaal open kan. Al zal dat toch nog niet voor direct zijn. “Elke sector is geraakt en om mijn collega’s een hart onder de riem te steken ga ik af en toe afhalen bij hen. Daarnaast bel ik regelmatig naar mijn leveranciers om te horen hoe het met hen gaat. Velen denken dat we in februari de deuren opnieuw zullen kunnen openen. Zelf ben ik die mening niet toegedaan.”
De chef vermoedt dat het nog een paar maanden langer zal duren. “Ik denk dat we pas op 1 april weer zullen kunnen opengaan. En daar kijk ik hard naar uit. De mensen laten wegdromen nadat ze de voetjes onder tafel hebben geschoven, dat is toch nog altijd waarvoor we het doen. Vanaf we opnieuw mensen mogen ontvangen, ben ik zeker dat alle tafels snel weer vol gaan zitten. En eerlijk gezegd: wij zouden nu perfect open kunnen op een controleerbare manier en zonder besmettingen. Alles is toch beter dan het ene lockdownfeestje na het andere te moeten stilleggen. Een bewijs dat de mensen en dan vooral de jongeren het moe zijn”, volgens Jeff. “We zitten in één van de mooiste gemeentes in Vlaanderen. In Berlare is heel veel mogelijk, daar blijven we rotsvast in geloven. Vanaf we mogen zullen we weer knallen!”
