“Onze inwoner Jan Van Hove maakte dit naar beeld en gelijkenis van zijn opdrachtgever Remi Van Bogaert, een echte ‘keisdrupper’, de bijnaam voor de Opdorpenaars. Het beeld werd er tijdelijk gezet naar aanleiding van de bloemenmarkt. Omdat het uiteindelijk een bijzondere meerwaarde geeft aan de Dries heeft Remi, voormalig gemeenteraadslid, besloten dit beeld te schenken aan de gemeente. Tijdens de gemeenteraad van 22 november 2007 werd dit geschenk aanvaard. Het beeld zal op een sokkel worden geplaatst; die wordt door de gemeente bekostigd. En dan zal het
Het ‘keisdruppen’ verwijst naar het maken van plattekaas, zoals dat hier tot het begin van de twintigste eeuw gebeurde: Door het opwarmen van melk, klonteren kaas- en eiwitten samen tot een dikkere substantie, wrongel genaamd. De wrongel laat men nog verder uitdruppen boven het schapraai in een kaaszak tot de platte kaas overblijft. Dat weten ze bij Toerisme Buggenhout. “Het procedé van ‘keisdruppen’ was niet enkel eigen aan Opdorp. Waarom de Opdorpenaars zich de naam Keisdruppers eigen hebben gemaakt, daar zit nog een ander verhaal aan vast”, klinkt het. “Rond het jaar 1880 werden de Opdorpse jonge mannen opgeroepen om naar de militaire kazerne van Dendermonde te gaan loten. Wie een laag nummer trok, moest voor lange tijd (vier jaar) het leger in. De hogere nummers waren vrij van dienstplicht. Wat ook het resultaat was, positief of negatief, het was alvast de aanleiding om een stuk van zijn verdriet te verdrinken of zijn geluk te vieren met een stevige pint. Tegen de tijd dat de jongemannen te voet in Opdorp waren aangekomen, hadden ze al een liedje gemaakt over de Keisdrupper.”
Ondertussen ging het leven van het beeld op de rotonde niet zonder slag of stoot. Zo werd het een keer van de sokkel gehaald. Dat gebeurde in 2018. “Hij is blijven hangen na Portugal-Spanje”, weet de ene. “Ik ontdekte al vorige week dat hij op de lappen is”, liet een andere op Facebook weten. Linda Seghers vroeg zich zondag af waar het bij uitstek Opdorpse symbool zich vandaag zou kunnen bevinden. Schepen Geert Mannaert (NCD) brengt duidelijkheid. De Keisdrupper zal enkele weken verdwijnen. “Restauratie drong zich op”, zegt Mannaert. “Opstalnaar Eric Van Riet klaart die klus. De restauratie zal zowat 450 euro kosten. Begin augustus mogen we hem opnieuw op de Dries begroeten”, stond er te lezen in Het Nieuwsblad. Na de restauratie was er enkel lof. “Jan zou het graag gezien hebben”, liet Mariette Vergauwen, de weduwe van de beeldhouwer optekenen in Het Laatste Nieuws. “Het dorp lag hem nauw aan het hart. Hij is altijd heel fier geweest dat de Keisdrupper zo’n prominente plaats kreeg. Na zijn overlijden in februari dit jaar was het ook een foto van het kunstwerk dat zijn doodsprentje sierde.”
Vorig jaar nog werd het beeld beschadigd. “Het beeld is duidelijk met geweld omver geduwd”, zei schepen van Toerisme Geert Mannaert (CD&V) aan Het Nieuwsblad. “Een arm brak van de romp af.” Opnieuw werd het gerestaureerd en intussen blinkt het zoals voorheen. Het beeld krijgt binnenkort zelfs camerabewaking. Een ommetje langs het beeld en ook de Keiszak, van Roger Van den Eede, enkele meter verder, is zeer de moeite. Of waarom niet gewoon het Keisdrupperspad eens volgen?
